In de vakantie van 2007 zat Floris in de Burley. Maar hij werd wel groot daarvoor en wilde ook zelf fietsen. Echt los was in 2008 en 2009 (toen was ‘ie net 4 danwel 5) nog geen optie. Hij is kleiner dan z’n zus en los fietsen met een 16” fietsje… Nee. Rianne fietste toen ze 5 was (vakantie 2008) wel al los maar had een 20” fiets.
Nou, een aanhanger dan maar. Waar we naar zochten was:
Niet al te duur.
Stabiel.
Er zijn eigenlijk twee opties. Aanhangfietsen (dus met één fiets en een lange stang) en adapters om een bestaand kinderfietsje aan je fiets te koppelen.
Aanhangfietsen vielen voor ons af, omdat bij de goedkopere modellen de speling te groot is. De stang is niet echt stevig en kan torderen, maar vooral de koppeling zelf is het probleem. Dat is toch een klein punt waar veel kracht verwerkt moet worden. Dat is alleen bij de dure modellen goed. Ook hier was Annie’s evenwichtsprobleem een beperkende factor: geen zwabberende kinderfietsconstructie erachter!
We hebben tijdens de vakanties inderdaad voorbeelden gezien die ons gelijk gaven: duidelijk dure modellen die geen problemen gaven en duidelijk goedkope modellen die afzichtelijke flexibiliteit hadden.
Via googlen kwamen we achter een alternatief: de FollowMe. (Of “follow me”, maar ik hou de huidige spelling van de fabrikant maar aan). Een stevige constructie voor een schappelijke prijs (toendertijd iets van 250 Euro). Deze hebben we gekocht (net als de Burley bij Wim Kok in Utrecht).
We hebben aan Annie’s stadsfiets en aan mijn rode ligfiets een koppeling gemaakt zodat we de FollowMe allebei konden gebruiken. Ik heb er, eigenlijk speciaal voor de vakanties, een oude tweedehands ligfiets voor aangeschaft omdat de FollowMe minimaal een 26” wiel nodig heeft aan pappa’s fiets en m’n normale ligfiets heeft 20” wielen.
Ik heb foto’s van de bevestiging van de FollowMe aan Annie’s stadsfiets.
Wat opmerkingen bij het dagelijkse en het vakantie gebruik:
Hij is enorm stabiel. Geen enkele speling. Waar je bij een aanhangfiets een punt van 2 tot 4 cm hebt waardoor de krachten opgevangen moeten worden heb je bij de FollowMe de volledige lengte van de as van je wiel. Da’s een stuk meer!
Een initieel punt van zorg: hoe hard kunnen we gaan? Floris heeft zulke kleine wieltjes en geen versnellingen! In de praktijk viel dat enorm mee. Als pappa in z’n enthousiasme tijdens de vakantie met 42 km/u een helling afzuist kan Floris niet meetrappen. Maar bij de gebruikelijke 15 km/u gaat dat prima. Volgens mij kon ‘ie tot 18 ofzo prima meetrappen. En je merkt het best wel als ‘ie heuvelop meetrapt.
Tijdens vakantie vond ik het op de ligfiets handig een achteruitkijkspiegeltje te hebben om Floris in de gaten te houden. Af en toe had je het idee dat ‘ie zat te stunten en dan moet je toch kunnen kijken. En controleren of ‘ie meetrapt!
Aan/afkoppelen, zowel van de volledige FollowMe als van de kinderfiets, gaat snel en gemakkelijk.
Als de kinderfiets er niet aan zit sleept de FollowMe door de constructie over de grond, dus er wordt een haakje bijgeleverd om hem aan de bagagedrager vast te maken. Dat haakje kon me niet bekoren. In de praktijk haalden we de FollowMe gewoon helemaal van onze fiets af. Tijdens de vakantie heb ik hem wel af en toe vastgemaakt: met een spanbandje.
Hier is een korte video die misschien een nog beter idee geeft:
(We hebben onze follow-me inmiddels verkocht: lang leve het internet, de koper kwam zelf naar ons toe met “weet je toevallig een tweedehands exemplaar?”). Net toen ik alle onderdelen van de fiets had gehaald om het klaar te maken voor verkoop. Geweldig :-)
My name is Reinout van Rees and I program in Python, I live in the Netherlands, I cycle recumbent bikes and I have a model railway.