Passie, lijden, vader, zoon¶

Datum

2017-03-05

Kerk

nieuwegein

Predikant

fredblokhuis

Tags

feestvanpassie

Tekst

Mar 9:14-28

Toegevoegd

2017-03-05

(Preek 1 uit een serie voor de 40 dagentijd: het project “feest van passie”).

Twee vader/zoon verhalen. In dit deel een vader met een stuiptrekkende, schuimbekkende zoon. Ervoor in hetzelfde hoofdstuk staat de verheerlijking op de berg, waar God zelf zegt “dit is mijn zoon, mijn geliefde”. Wat een contrast.

Passie is een woord dat je op meerdere manieren op kunt vallen. “Enthousiast ergens voor gaan”, bijvoorbeeld. Maar oorspronkelijk betekent het lijden. Maar zit daar wel iemand op te wachten? Zeker nu? We proberen tegenwoordig al het lijden uit te bannen.

De stem uit de hemel zegt nog iets opvallends: “luister naar Hem”. Tegen de drie discipelen! Jezus heeft het net over zijn lijden gehad met Elia en Mozes. En dat lijden wordt nog lastig om het die leerlingen aan hun verstand te peuteren.

“Elia is al gekomen” zegt Jezus. Want die Elia 2.0, dat is Johannes de Doper. In de profeten wordt over hem gezegd dat hij vaders en zonen gaat verzoenen. Oh? Opvallend in deze preek over vader/zoon. Wat wordt daarmee bedoeld?

Jezus en de drie discipelen dalen de berg af en komen beneden aan. Bij de vader en de zieke zoon. Zoals vaker, geneest Jezus hem niet meteen: eerst praat hij met de vader en de omstanders. Hoe zit het met hun geloof? Op die manier zit er wel vaker iets achter de ziektes. De vader en omstanders, die zijn er erger aan toe dan de schuimbekkende zoon….

De vader zegt ook dat hij maar half gelooft… hoe zit dat bij ons? Hoe hard gaan wij voor ons geloof? Kunnen wij afzien? Zetten we er iets voor opzij in onze agenda?

En: welk voorbeeld geven we aan onze kinderen? Wat is ons zichtbare geloof?

Passie gaat diep. Het is niet iets snels en oppervlakkigs. Daarvoor moeten we bidden.