Natuurlijk ben je vrij van de zonde¶

Datum

2014-02-16

Kerk

nieuwegein

Predikant

fredblokhuis

Tags

denieuwemens

Tekst

Rom 6:1-11

Toegevoegd

2014-02-17

Allemaal bekende termen in dit bijbelgedeelte: genade enzo. Maar wat zegt Paulus hier nu allemaal precies?

200 jaar geleden werd de laatste slaaf vanuit Afrika naar Amerika gebracht. Er kwamen geen nieuwe meer bij. Maar het duurde nog zo’n 50 jaar voordat de slavernij als geheel in Amerika werd afgeschaft. Wat moesten die slaven nu doen? Nu ze bevrijd waren? Weggaan? Zelfde werk blijven doen? Velen bleven.

In Rome had je een paar hele rijken, flink wat arme zelfstandigen en een heleboel slaven. Die slaven deden van alles, van heel smerig tot heel eervol werk. En konden zich soms wel vrijkopen. Maar je bleef toch altijd deels aan je oude baas vastzitten, dat stond in je vrijkopings-contract.

Bijna verslavingsachtig. Zijn wij niet ook slaaf? Van dingen? Qua reageren? Qua handelen? Zijn wij altijd schoon en vol zelfbeheersing en puur? Nee. Roddelen, bezit, snel reageren, enz.

We kunnen steeds genade krijgen. Maar is dat niet goedkoop? Doe je dan je best nog wel? Paulus krijgt hier tegenwerpingen over. “Wij doen tenminste ons best en rekenen onszelf en anderen er op af” zeggen zijn tegenstanders die de lettertjes van de/hun wet perfect kennen. Het aloude vraagstuk of je de wet of de genade moet prediken.

Fred toonde een schaalverdeling, rood en groen, van -10000 (rood) tot +10000 (groen). Velen denken dat genade betekent dat je van -zoveel naar 0 gaat en dan weer terugvalt. En weer terug naar 0. En weer terugvallen. Maar wat Paulus bedoelt is dat de genade je in het groen neerzet! Voorbij de 0!

Maar kan dat? Niets fouts doen? Wie niets fouts doet doet meestal niets, toch. Wanneer doe je niets? Als je dood bent. Komt dat goed uit! Wij zijn dood. Volgens Paulus zijn wij dood voor de zonde. Radicaal.

Wat bij ons vaak fout gaat: pappen en nat houden. De oude bestaande mens wat opschonen en pimpen. Nee: de oude mens moet dood. Dit is radicaal: dit zie je in geen andere religie.

Bij Golgotha zijn we toeschouwer. En we vinden vaak ook dat Jezus naar ons kijkt. Er is afstand. Maar Paulus gebruikt een “=”, een is-gelijk-teken. Zijn dood = onze dood. Zijn opstanding = onze opstanding. We moeten met Hem vergroeid zijn. Dit gaat ver!

Oei, is dat wat Hij bedoelde met die wijnstok waar we aan vast moeten zitten? Met hem vergroeid zijn? Was dat niet als beeldspraak bedoeld?!? Oei.

Jezus hing niet aan het kruis voor wat Hij fout deed: Hij was onschuldig. Hij hing daar voor ons. Wij hingen daar eigenlijk.

Wij zijn als een boekenlegger in het boek van Jezus. Waar het boek gaat, daar gaat de boekenlegger. We scheiden het veel te veel. “Jezus stierf aan het kruis voor onze zonden. Maar wij zitten hier nog met onze zonden.” Wat een waanzin eigenlijk om dat te denken.

Want: we zijn vrij. Vrij van de slavernij. Maar we blijven hangen. In ons slavenbestaan blijven we hangen. Het oude baantje. We gaan gewoon door. Terwijl we vrij zijn!

“Je weet het: dat je vrij bent.” zegt Paulus. Hij vraagt niet naar ons gevoel, hij vertelt ons een feit. Zoals het eind van de slavernij in Amerika per wet werd afgekondigd. Een feit.

“Reken ermee” zegt Paulus in vers 11. Het is een simpele rekensom. Je hoeft niet meer te zondigen. Want van wie moet dat zondigen dan? Van God of Jezus? Nee. Nee: juridisch ben je vrij.

Je hebt nog gewoontes. Maar verkeerd gedrag (van onszelf) moet ons gaan verbazen. “We zijn toch vrij?!?” Sta er eens een week bij stil: wat de vrijheid voor je betekent. Tuurlijk wordt je aangevochten. Maar je hoort ook te merken dat de zonde minder grip op je heeft. Want je bent vrij!

Wat zou het geweldig zijn als deze kerkdienst voor zo’n overwinning in ons allemaal zou zorgen!

(Zie ook de vervolgpreek twee weken later: Vrij van zonde, maar hoe krijg je de focus van verslaving af?)