Jezus bidt voor zijn leerlingen¶

Datum

2013-02-10

Kerk

nieuwegein

Predikant

fredblokhuis

Tags

avondmaal, bidden

Tekst

Luc 22:31-34

Toegevoegd

2013-02-12

Er staan drie opvallende zaken in dit bijbelgedeelte:

• Jezus spreekt Petrus erg rechtstreeks aan (met zijn normale naam): Simon, Simon.

• De duivel eist de leerlingen op.

• Jezus bidt voor de leerlingen dat ze hun geloof niet verliezen.

Wat dat laatste betreft, waarom bidt Jezus niet om meer? Om een rustig leven voor de discipelen? Om het compleet verslaan van de duivel? Zoiets? Opvallend.

“Dat hun geloof niet bezwijkt” is dus de absolute kern van wat Jezus voor de leerlingen bidt. Wat is de kern van ons gebed? Als we maar 1 ding mogen bidden?

Wat is de reden dat Jezus dit bidt? Nou: “Satan heeft jullie opgeëist”. Dit is de frontlijn. Oeps. Nogal heftig. En dan is er dus nog maar een ding over. Blijf geloven.

Satan heeft opgeëist? Ook hij heeft dus tot God “gebeden”. En kennelijk toestemming van God gekregen. Hij mag de leerlingen testen. De leerlingen hebben vrijheid. Vrijheid om tegen God te kiezen. God wil elke schijn voorkomen dat hij mensen dwingt! Eigen, vrije keus.

Daarom bidt Jezus ook voor het behoud van hun geloof. Dat ze het volhouden. En hij bidt dus niet om het gedwongen bij-God-houden.

Ons eigen bidden is toch vooral vaak om het behoud van ons comfort. Onze omstandigheden. Onze omgeving. En Jezus? Die bidt om ons als persoon.

Hij praat tegen Simon. En noemt hem ook nog, op een vragende toon, “Petrus”. Ben je al de steenrots? Nee, nog niet. Je gaat nog struikelen. Maar je wordt het wèl!

Wat bidt je voor je kinderen? Voor je oma? Voor je huwelijk? Voor je alleen-zijn?

Jezus bidt voor ons als persoon. Dat we blijven geloven. En door ons geloof van liefde gaan sprankelen. Zo bidt hij de hele tijd. Voor ons allemaal.