2012-10-07
Psalm 103
2013-05-18
Gedoopt werd Elize (de heer heeft een eed gezworen) Johanna (genade), eigenlijk heet zij psalm 103.
Zou God terugkomen op je zonden? “Wat heb je ook al weer op 7 oktober 2012 gedaan?!?” Volgens psalm 103 komt hij er nooit op terug, op je zonden. “Zoek ze maar in het oosten”. Het noorden kan je wel vinden, maar het oosten bereik je nooit. Hij haalt geen oude koeien uit de slot.
We hebben in de kerk vaak God Allah-achtige trekken gegeven: boos en met willekeur. Je moet voor een positieve balans zorgen bij hem. Een Allah-achtige God is NIET de God van psalm 103! Lees hem goed.
De grote, lieve, goede God van psalm 103 en het tere, pasgedoopte kindje. Maar we worden in 103 allemaal als mens als kwetsbaar beschreven. Alleen redden we het niet. We zijn broos: de navelstreng naar onze God is doorgesneden. Alleen redden we het niet.
Barmhartigheid, erbarmen, moederschoot. Vier keer komt het voor in deze psalm: “rachaam”, baarmoeder. Gods vaderhart. Baarmoeder: dat is de kern van jezelf, kreeg Fred te horen van een vrouwelijk gemeentelid. Barmhartigheid. De kern van God: hij kan niet anders dan liefhebben, uiteindelijk. Ondanks de troep die hij tegenkomt.
“Zoals een vader baarmoedert over zijn kinderen, zo baarmoedert de Heer over wie Hem vrezen”. Vrezen is hier trouwens zoiets als “eerbiedig rekening houden met”.
Door Jezus zitten we niet meer met een afgesneden navelstreng. Maar we zitten rechtstreeks aan God vast. Ongeveer binnenin hem. En dat maakt zo’n verschil. Verschil ook hoe je in je leven staat. Je perspectief is anders.
We zongen na de preek “Bless The Lord, my soul, who leads you into life.”
My name is Reinout van Rees and I program in Python, I live in the Netherlands, I cycle recumbent bikes and I have a model railway.