In 1999 en 2000 had ik een Alligt “modern” ligfiets. Zie beschrijving op ligfiets.net. Tweedehands gekocht bij Kemper fietsen te Den Haag. Gemakkelijke fiets, bij de fietsenhandel maakte ik een proefrondje rondom het huizenblok, waarbij ik de eerste drie meter werd aangeduwd door de fietsenhandelaar. Een paar keer stoppen, starten, verzitten, enz. en ik kreeg het al aardig onder de knie. De koop werd gesloten. Netjes dat ik er gelijk een nieuw axa spiraalslot bij kreeg en dat de ketting op maat werd gebracht, goede service daar. Daarna dwars door Den Haag en Rijswijk naar Delft gefietst. Slechts een probleem tegengekomen, namelijk dat ik m’n vingers niet om het stuur heen moet houden als ik een scherpe bocht neem. Klauwen klem, auwwwww…
Het beste aan deze fiets is zijn stevigheid. Ik woog ruim 90 kg (jaja, dat moet 80 worden) en nam best veel mee achterop. Een fietstas met 12 flessen wijn bijvoorbeeld. Geen enkel probleem met deze fiets. Hij heeft geen vering, dus je hebt eindelijk een behoorlijke achterdrager. Bij de meeste ligfietsen lijkt die toch wat ieletjes, omdat ‘ie meestal aan het zadel vastzit. In de praktijk zal het wel meevallen, maar toch.
Jammer is het ontbreken van vering. Delft is de eerste stad die begon met verkeersdrempels en ik geloof niet dat ze die voorsprong ooit hebben ingeleverd…. Ook de klinkers en tegels zijn hier niet onbekend. Af En ToE pRaAt DaT zO lAsTiG. Je stem trilt mee met elke tegel.
“Is hij wel geschikt voor in de stad?” Ja, ja en nog eens ja. In Delft heb ik geen probleem gehad mijn op een normale fiets ook hoge snelheid te handhaven. Ook niet in het smalle steegje tegenover het station, over de vele bruggetjes heen en midden in een meute studenten voor een fietsersbruggetje dat zo opengaat. Door groepen toeristen heensnijden gaat ook, alleen jammer dat de fiets van zichzelf niet genoeg rammelt om zijn komst aan te kondigen :-) Erg leuk aan een ligfiets is het snelle optrekken. Zo’n fietsbruggetje is een meter of 10 lang en aan de andere kant staat ook een meute. Met m’n fiets ga ik gerust helemaal links staan. Bomen open, drie stevige trappen in de eerste versnelling en huppa, naar rechts.
In 2000 heb ik een flevobike bike gekocht (tweedehands) omdat dat toch wel heel erg echt was (zo echt dat het me drie weken kostte voordat ik erop kon fietsen). Daarna heb ik de Alligt verkocht. Dat gaat erg makkelijk via de ligfietsmarkt.
My name is Reinout van Rees and I work a lot with Python (programming language) and Django (website framework). I live in The Netherlands and I'm happily married to Annie van Rees-Kooiman.
Most of my website content is in my weblog. You can keep up to date by subscribing to the automatic feeds (for instance with Google reader):