2021-12-26
luk 2:13
2021-12-26
Tweede kerstdag. Onze eigen top 2000 bijna, maar dan van kerstliederen. Er zijn er zat. Er zijn er veel. Veel meer dan dat er paasliederen zijn. Raar eigenlijk, want in de bijbel is er ook veel meer aandacht voor het lijden van Jezus dan voor zijn geboorte. Alleen Mattheus en Lucas hebben het over de geboorte in hun evangelie.
“Ere aan God”, waar past dat nou bij? De opstanding met pasen? Of misschien pinksteren? Nee, kijk naar Luc 2:13: het zijn de engelen die dat zingen, gelijk bij het begin, bij de geboorte!
Lucas heeft in zijn eerste hoofdstukken vier lofzangen. De “ere aan God” van de engelen, en die van Maria, Zacharias en Simeon.
De lofzang van Maria is een combinatie van bestaande liedjes. Vooral de lofzang van Hanna. En flink wat zinnetjes uit de psalmen. Ten opzichte van Hanna heeft ze de werkwoordsvorm veranderd naar voltooid tegenwoordige tijd. Niet “de Heer gaat aan iets beginnen”, maar “de Heer is ergens aan begonnen”.
De lofzang van Zacharias zingt hij na de geboorte van Johannes. Het duurt nog 30 jaar voordat hij Johannes de Doper wordt. Maar toch zingt hij “God heeft verlossing gebracht”. Profetisch tegenwoordige tijd, zoiets.
De lofzang van de engelen. Niet “laten we hopen dat er vrede gaat komen door dit kindje” en ook niet “later zal dit kindje vrede brengen” maar ze zingen zonder twijfel “vrede op aarde!”. Ze scanderen het als hemelse soldaten. Wij zijn als mensen nog wel geneigd om het taalkundig af te zwakken. “Vrede zij u”. “Och, mocht het komen te staan te gebeuren…” Nee, God zegt het veel strakker.
De lofzang van Simeon zegt “ik heb de redding gezien!” wat hij zegt op het moment dat hij dat kleine wurpje Jezus in z’n handen houdt. Zekerheid.
Er is één iemand die het vreselijk vindt als wij zingen: de duivel. Al die zekerheid… Al die steun die wij eruit kunnen halen…
My name is Reinout van Rees and I program in Python, I live in the Netherlands, I cycle recumbent bikes and I have a model railway.