Flevobike Trike¶

Nadat ik m’n flevobike een paar jaar had heb ik tweedehands een los achterstuk bijgekocht, waardoor ik nu ook indirect een Flevobike Trike heb. Het voorstuk is namenlijk verwisselbaar.

De reden voor aanschaf was een proefrit op de landelijke ligfietsbeurs “cycle vision” in 2000 ofzo. Oh, wat reed zo’n trike lekker. In vergelijking met de bike staat je fiets namenlijk altijd per definitie rechtop met die twee achterwielen. Een handje aan de bak bij het stoplicht en je hoeft je voeten niet eens van de trapper te halen! Wat een luxe.

Ik heb hem uiteindelijk slechts een jaar in deze configuratie gebruikt. Handig met kinderen als ze zelf fietsen, want dan fiets je nogal eens langzaam. En da’s op een normale bike geen pretje, maar op de trike prima te doen.

Redenen waarom ik hem niet echt vaak in de trike-configuratie gebruik:

• Ik heb een kleine achterbak omdat het een oud achterstuk is. Ik hoorde dat het dan een zgn. “Roeland”-bak zou zijn. Daar past weinig in. En ik ben er niet aan toegekomen om zelf een grotere bak te fabriceren.

• De kinderen moesten er in de Burley kinderkar achter passen. En zo’n koppeling past alleen aan het reguliere achterstuk, niet aan de trike. (Zolang je niet zelf met het lasapparaat dat ik niet heb aan de gang gaat).

• M’n radical banaantassen passen niet op de trike: geen bagagedrager omdat de achterbak in de weg zit. En de achterbak is niet groot, dus op vakantie…

Wat ik nog wil doen: er toch een grotere bak voor maken. En kijken wat dan de snelheid is ten opzichte van het reguliere achterstuk bij forensen. Want in de herfst en winter met de gladdere wegen lijkt een trike me toch handig.